Voorlopig afscheid van de oude man

Ik heb besloten om (voorlopig) de reeks "the old man and the sea" te laten rusten.
Toch even een "ter verantwoording".
Er waren kritieken die lieten weten dat de figuur van de man stoorde. Initieel was mijn bedoeling om composities te maken van 3 horizontale vlakken (lucht,zee en land) maar het werk vroeg als het ware zelf om een verticaal accent. Nu had dat inderdaad even goed een paaltje kunnen zijn. Er zijn echter herinneringen die me voor "the old man" hebben doen kiezen.Vergeef me dus op mijn ouderdom deze sentimentele kronkel. Verder heeft de naam van de reeks niets te maken met de novelle van Hemingway. Ik stal enkel de titel.
Bekijk indien jullie willen de volledige (voorlopige?) reeks.

James Farm "James Farm"

De jazzvedette Joshua Redman is de bekendste naam in dit kwartet, dat als een collectief werkt onder de intrigerende naam James Farm. Iedereen levert stukken aan, het resultaat is een hybride mix van stijlen en klanken. De vier hanteren een breed palet om stemmingen te creëren en spelen vaak uitgesponnen en vindingrijk geconstrueerde stukken.
Het openingsnummer 'Coax' begint als een donker mysterieus nummer, met een prachtige pianopartij van Aaron Parks en een ferme saxofoon-solo als climax. Drummer Eric Harland is geweldig in het trage 'Chronos'. Ballads zoals het bluesy 'Bijou', het verfijnde 'Unravel' en het gloedvolle 'Star crossed' wisselen af met groovy stukken van de hand van bassis Matt Penman, die ook het ijl stuk als 'Low fives' schreef. Met knapperige bassen en drums en flitsende hiphopritmes kleurt de sound hedendaags. Het gevaar met deze superband was dat hij te bestudeerd zou klinken, maar behalve een ongemeen groot vakmanschap zit er vuur in zijn muziek.
(De Standaard 4/6)